Από τη συμμετοχή μου στο παλιό σπίτι, η πιο χρήσιμη προσθήκη είναι αυτή η δημοσίευση, από τον 9/2010. Με τις νέες συνθήκες αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Την αναδημοσιεύω και εδώ λοιπόν για να μη χαθούν οι πληροφορίες...
Από το παλιό φόρουμ ήθελα να κάνω ένα "μάθημα" οικονομικής οδήγησης... Ευτυχώς που δεν έκανα τον κόπο... Θα το γράψω λοιπόν τώρα για να μείνει στο νέο μας σπίτι... Όπως λέω και στον τίτλο, οι οδηγίες μου αφορούν το βενζινοκίνητο αυτόματο 2.4... Από το Πάσχα (2010) που ακολουθώ αυτόν τον τρόπο οδήγησης, κρατάω σταθερά κάτω από 13,5 /100χλμ στην πόλη και περίπου 11/100 (και λίγο παρακάτω αν προλάβω - ρεκόρ τα 10,2) σε επαρχιακό δρόμο... Επισημαίνω ότι δεν έχω μηδενίσει το μετρητή από το Πάσχα, άρα αν η κατανάλωση φτάσει ψηλά μέσα στην πόλη χρειάζεται χρόνο για να τη ρίξω χαμηλά οδηγώντας σε ανοιχτούς δρόμους... Η αληθινή κατανάλωση οδηγώντας σε επαρχιακό δρόμο ύπολογίζω ότι πρέπει να παίζει στα 8-9/100... Με αυτόν τον τρόπο, βγάζω 300-350 χιλιόμετρα ανά γεμάτο ντεπόζιτο, ενώ μια φόρα (οδηγώντας εξ ολοκλήρου σε επαρχιακό δρομο) έσπασα το φράγμα των 400χιλιομέτρων! Πάμε λοιπόν...
1. Κράτημα των στροφών χαμηλά
Καταρχήν λέμε ότι παλεύουμε να οδηγάμε ΠΑΝΤΑ με λιγότερες από 2000 σαλ αν η ταχύτητα είναι κάτω από 100χλμ/ώρα, δηλαδή μέσα στην πόλη. Σε αυτό το πλαίσιο έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν 2 πολύ αποδοτικά σημεία. Το ένα στα 70 χλμ/ω (με περίπου 1600 σαλ) και το άλλο στα 90 χλμ/ω με περίπου 1800 σαλ... Αν η ταχύτητα είναι κάτω από 60χλμ/ω (όταν οδηγάμε σε στενάκια στην πόλη) τότε δύσκολα η κατανάλωση κρατιέται χαμηλά, αλλά αν μπορέσουμε να κρατήσουμε τις στροφές κοντά ή και κάτω από 1500σαλ σώζουμε ότι σώζεται... Όσο ανεβαίνει η ταχύτητα, επιτρέπεται να σπάσουμε το όριο των 2000σαλ. Έτσι, άλλο αποδοτικό σημείο είναι τα 110χλμ/ω με 2100 σαλ και τα 120-130 με περίπου 2400-2500σαλ... Το ανώτερο όριο οικονομικής οδήγησης είναι τα 140χλμ/ω με 3000σαλ. Από εκεί και πάνω, περνάς τις 3000σαλ και η κατανάλωση ανεβαίνει ανεξέλεγκτα...
2. Οι "κούφιες" στροφές
Για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους πρέπει να αναγνωρίσουμε ένα χαρακτηριστικό του CVT. Αυτό είναι οι "κούφιες" (όπως τις λέω) στροφές... Δηλαδή, όπως γκαζώνουμε και φτάνουμε τα 70χλμ/ω από στάση βρισκόμαστε στις 3500σαλ και μπορούμε να συνεχίσουμε να κρατάμε εκεί τις στροφές με σταθερή ταχύτητα. Αν όμως αφήσουμε το γκάζι, οι στροφές πέφτουν στις 1600 ενώ η ταχύτητα ελατώνεται από καθόλου έως ελάχιστα...Άρα ο κινητήρας έχει 2 σημεία που λειτουργεί για κάθε ταχύτητα, ένα με το γκάζι πατημένο και ένα με το γκάζι χαλαρό... Θέλει εξάσκηση και προσοχή για να καταφέρουμε να βρούμε το σημείο όπου αν αφήσουμε περισσότερο το γκάζι η ταχύτητα πέφτει και χάνουμε το στόχο...
3. Εκμεταλευόμαστε το δρόμο
Επειδή μέσα στην πόλη οι ευκαιρίες για οικονομική οδήγηση είναι λίγες (να βρεθείς σε ανοιχτό δρόμο χωρίς φανάρια και κίνηση) δεν τις αφήνουμε ανεκμετάλευτες. Οι οικονομικότεροι δρόμοι στην Αθήνα είναι το κατέβασμα της Συγγρού και του Κηφισού. Σε αυτούς τους δρόμους οδηγάμε πάντα μέσα στους στόχους και προσπαθούμε να ρεφάρουμε τη χασούρα που μας έχουν προκαλέσει τα φανάρια και το μποτιλιάρισμα...
4. Κάθε γκαζιά είναι μια επένδυση
Όταν γκαζώνουμε για να πιάσουμε στόχο (από τα 70 στα 110 ας πούμε) το κάνουμε αν έχει νόημα να το κάνουμε. Αν μετά από 500 μέτρα έχει στροφή και φρενάρουμε, πάει στράφι η γκαζιά (και αυξάνει την κατανάλωση χωρίς λόγο). Οι γκαζιές/επενδύσεις πρέπει να έιναι μεγάλες και γρήγορες. Καλύτερα για λίγο στις 6000σαλ παρά πολλή ώρα στις 4000σαλ... Αμέσως μετά αφήνουμε να πέσουν οι "κούφιες" στροφές και κρατάμε σταθερή ταχύτητα στο στόχο όσο πιο πολλή ώρα γίνεται... Προφανώς τις γκαζιές τις κάνουμε σε σημεία που ευνοούν την επένδυσή μας, όπως σε κατηφορικά σημεία χωρίς κίνηση. Οι ανηφόρες είναι πραγματικά ασύμφορες...Στις ανηφόρες προτιμάμε να κρατάμε στο στόχο με ελάχιστες παραπάνω στροφές...
5. Μικρά μυστικά
Η αναμονή με ανοιχτή μηχανή είναι καταστροφική... Όταν λοιπόν περιμένουμε κάποιον, σβήνουμε πάντα τη μηχανή. (Θα θυμάστε οι παλιοί τη φωτογράφία του Πάνου με το ψηλό Πάτριοτ που έδειχνε κατανάλωση 135/100 περιμένοντας τη φίλη του!). Σε ακραίες καταστάσεις σβήνουμε τη μηχανή και στο μποτιλιάρισμα αν δε βλέπουμε ότι θα κουνηθούμε σύντομα... Επίσης, όταν οι ταχύτητες είναι πολύ μικρές (κάτω από 40χλμ/ω) βοηθάει να περάσουμε σε χειροκίνητη λειτουργία και να ανεβάσουμε σε 6η ταχύτητα, οπότε οι στροφές πέφτουν στις 1200 περίπου...
6. Οδήγηση σε "περίεργα" μέρη
Όταν βρεθούμε εκτός δρόμου ή σε μέρη με κακό οδικό δίκτυο (νησιά ως επί το πλείστον) η οικονομική οδήγηση είναι αδύνατη... Εκεί κοιτάμε να απολαύσομε τη βόλτα μας... Τη χασούρα θα τη ρεφάρουμε όταν βρεθούμε πάλι σε ευνοικές συνθήκες...
Αυτά νομίζω είναι όλα όσα έχω παρατηρήσει. Η οδήγηση έτσι γίνεται λίγο παπουδίστικη αλλά με τις τιμές της βενζίνης εκεί που είναι, εγώ το βρίσκω προτιμότερο να δίνω λιγότερα στο βενζινά από το να οδηγώ σαν τρελαμένος έφηβος με 180χλμ/ω και καταναλώσεις 15/100... Έλπίζω να ήμουνα κατανοητός και να βοηθήσω όσο γίνεται να ρίξετε τις καταναλώσεις σας!
Από το παλιό φόρουμ ήθελα να κάνω ένα "μάθημα" οικονομικής οδήγησης... Ευτυχώς που δεν έκανα τον κόπο... Θα το γράψω λοιπόν τώρα για να μείνει στο νέο μας σπίτι... Όπως λέω και στον τίτλο, οι οδηγίες μου αφορούν το βενζινοκίνητο αυτόματο 2.4... Από το Πάσχα (2010) που ακολουθώ αυτόν τον τρόπο οδήγησης, κρατάω σταθερά κάτω από 13,5 /100χλμ στην πόλη και περίπου 11/100 (και λίγο παρακάτω αν προλάβω - ρεκόρ τα 10,2) σε επαρχιακό δρόμο... Επισημαίνω ότι δεν έχω μηδενίσει το μετρητή από το Πάσχα, άρα αν η κατανάλωση φτάσει ψηλά μέσα στην πόλη χρειάζεται χρόνο για να τη ρίξω χαμηλά οδηγώντας σε ανοιχτούς δρόμους... Η αληθινή κατανάλωση οδηγώντας σε επαρχιακό δρόμο ύπολογίζω ότι πρέπει να παίζει στα 8-9/100... Με αυτόν τον τρόπο, βγάζω 300-350 χιλιόμετρα ανά γεμάτο ντεπόζιτο, ενώ μια φόρα (οδηγώντας εξ ολοκλήρου σε επαρχιακό δρομο) έσπασα το φράγμα των 400χιλιομέτρων! Πάμε λοιπόν...
1. Κράτημα των στροφών χαμηλά
Καταρχήν λέμε ότι παλεύουμε να οδηγάμε ΠΑΝΤΑ με λιγότερες από 2000 σαλ αν η ταχύτητα είναι κάτω από 100χλμ/ώρα, δηλαδή μέσα στην πόλη. Σε αυτό το πλαίσιο έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν 2 πολύ αποδοτικά σημεία. Το ένα στα 70 χλμ/ω (με περίπου 1600 σαλ) και το άλλο στα 90 χλμ/ω με περίπου 1800 σαλ... Αν η ταχύτητα είναι κάτω από 60χλμ/ω (όταν οδηγάμε σε στενάκια στην πόλη) τότε δύσκολα η κατανάλωση κρατιέται χαμηλά, αλλά αν μπορέσουμε να κρατήσουμε τις στροφές κοντά ή και κάτω από 1500σαλ σώζουμε ότι σώζεται... Όσο ανεβαίνει η ταχύτητα, επιτρέπεται να σπάσουμε το όριο των 2000σαλ. Έτσι, άλλο αποδοτικό σημείο είναι τα 110χλμ/ω με 2100 σαλ και τα 120-130 με περίπου 2400-2500σαλ... Το ανώτερο όριο οικονομικής οδήγησης είναι τα 140χλμ/ω με 3000σαλ. Από εκεί και πάνω, περνάς τις 3000σαλ και η κατανάλωση ανεβαίνει ανεξέλεγκτα...
2. Οι "κούφιες" στροφές
Για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους πρέπει να αναγνωρίσουμε ένα χαρακτηριστικό του CVT. Αυτό είναι οι "κούφιες" (όπως τις λέω) στροφές... Δηλαδή, όπως γκαζώνουμε και φτάνουμε τα 70χλμ/ω από στάση βρισκόμαστε στις 3500σαλ και μπορούμε να συνεχίσουμε να κρατάμε εκεί τις στροφές με σταθερή ταχύτητα. Αν όμως αφήσουμε το γκάζι, οι στροφές πέφτουν στις 1600 ενώ η ταχύτητα ελατώνεται από καθόλου έως ελάχιστα...Άρα ο κινητήρας έχει 2 σημεία που λειτουργεί για κάθε ταχύτητα, ένα με το γκάζι πατημένο και ένα με το γκάζι χαλαρό... Θέλει εξάσκηση και προσοχή για να καταφέρουμε να βρούμε το σημείο όπου αν αφήσουμε περισσότερο το γκάζι η ταχύτητα πέφτει και χάνουμε το στόχο...
3. Εκμεταλευόμαστε το δρόμο
Επειδή μέσα στην πόλη οι ευκαιρίες για οικονομική οδήγηση είναι λίγες (να βρεθείς σε ανοιχτό δρόμο χωρίς φανάρια και κίνηση) δεν τις αφήνουμε ανεκμετάλευτες. Οι οικονομικότεροι δρόμοι στην Αθήνα είναι το κατέβασμα της Συγγρού και του Κηφισού. Σε αυτούς τους δρόμους οδηγάμε πάντα μέσα στους στόχους και προσπαθούμε να ρεφάρουμε τη χασούρα που μας έχουν προκαλέσει τα φανάρια και το μποτιλιάρισμα...
4. Κάθε γκαζιά είναι μια επένδυση
Όταν γκαζώνουμε για να πιάσουμε στόχο (από τα 70 στα 110 ας πούμε) το κάνουμε αν έχει νόημα να το κάνουμε. Αν μετά από 500 μέτρα έχει στροφή και φρενάρουμε, πάει στράφι η γκαζιά (και αυξάνει την κατανάλωση χωρίς λόγο). Οι γκαζιές/επενδύσεις πρέπει να έιναι μεγάλες και γρήγορες. Καλύτερα για λίγο στις 6000σαλ παρά πολλή ώρα στις 4000σαλ... Αμέσως μετά αφήνουμε να πέσουν οι "κούφιες" στροφές και κρατάμε σταθερή ταχύτητα στο στόχο όσο πιο πολλή ώρα γίνεται... Προφανώς τις γκαζιές τις κάνουμε σε σημεία που ευνοούν την επένδυσή μας, όπως σε κατηφορικά σημεία χωρίς κίνηση. Οι ανηφόρες είναι πραγματικά ασύμφορες...Στις ανηφόρες προτιμάμε να κρατάμε στο στόχο με ελάχιστες παραπάνω στροφές...
5. Μικρά μυστικά
Η αναμονή με ανοιχτή μηχανή είναι καταστροφική... Όταν λοιπόν περιμένουμε κάποιον, σβήνουμε πάντα τη μηχανή. (Θα θυμάστε οι παλιοί τη φωτογράφία του Πάνου με το ψηλό Πάτριοτ που έδειχνε κατανάλωση 135/100 περιμένοντας τη φίλη του!). Σε ακραίες καταστάσεις σβήνουμε τη μηχανή και στο μποτιλιάρισμα αν δε βλέπουμε ότι θα κουνηθούμε σύντομα... Επίσης, όταν οι ταχύτητες είναι πολύ μικρές (κάτω από 40χλμ/ω) βοηθάει να περάσουμε σε χειροκίνητη λειτουργία και να ανεβάσουμε σε 6η ταχύτητα, οπότε οι στροφές πέφτουν στις 1200 περίπου...
6. Οδήγηση σε "περίεργα" μέρη
Όταν βρεθούμε εκτός δρόμου ή σε μέρη με κακό οδικό δίκτυο (νησιά ως επί το πλείστον) η οικονομική οδήγηση είναι αδύνατη... Εκεί κοιτάμε να απολαύσομε τη βόλτα μας... Τη χασούρα θα τη ρεφάρουμε όταν βρεθούμε πάλι σε ευνοικές συνθήκες...
Αυτά νομίζω είναι όλα όσα έχω παρατηρήσει. Η οδήγηση έτσι γίνεται λίγο παπουδίστικη αλλά με τις τιμές της βενζίνης εκεί που είναι, εγώ το βρίσκω προτιμότερο να δίνω λιγότερα στο βενζινά από το να οδηγώ σαν τρελαμένος έφηβος με 180χλμ/ω και καταναλώσεις 15/100... Έλπίζω να ήμουνα κατανοητός και να βοηθήσω όσο γίνεται να ρίξετε τις καταναλώσεις σας!